مدح و تاج گذاری امام زمان عج الله تعالی فرجه
شد فصل دستـبوسی سلطان سامـرا بر تخت دل سـوار شده روح کبریا تأثـیر کرد سوز دعـاهـای پشت در تا شد نوای فاطمه «ای منتـقـم بیا» درهـم شکست رسم قـدیـمی کاخ ها رونـق گـرفـت رابـطـۀ شـاه با گـدا اوج خـزان جـوانـه زده شاخۀ امـید حق هدیه کرده بر همه دنیا بهار را صد شکر که شده ولی امـر ما ولی صد حیف که نهان شود از چشم ماسوا در سن پنج سالگیاش مثل حیدر است زنـده شده غـدیـر دوبـاره به یـادهـا لاسیف، چون کمان دو ابروش، جایز است با اینکه کودک است بگـوئیم لافـتی افتاده لرزه بر تن ابلیس،مشکل است سـجـده نکـردنِ رخ زیـبـای یـار ما تا روشنی صبح زمانی نمانده است یلدا شکست میخورد و میرسد ندا ای اهل عـالم آمده منجـی و منـتـقـم با ذکر یاحسین شود محـشری به پا این بـار کار دوزخیان میشود تمام باشد قـرار و وعـدۀ ما محضر امام |